Vandaag is het 100 jaar geleden dat de bekendste oriëntaalse danseres van Nederland overleed. Lees op Raqswarisala.nl over haar leven en haar dans, de muziek die ze gebruikte en de kostuums die ze droeg. Mata Hari danste haar eigen intrigerende dansen en dat moet heel mooi zijn geweest.
Betty de Regt was in 2016 twee maal op het Griekse eiland Lesbos om daar te helpen in de vluchtelingenkampen. In dit nummer van Raqs wa Risala vertelt ze onder andere over de dansworkshop die ze gaf aan kinderen.
Goed nieuws voor ons allemaal! Op de kalender Bellydance-events.com van danseres Luna kunnen we al onze lessen, workshops en festivals aankondigen. Zo hebben we straks weer een goed overzicht van wat er te doen is in buikdansland.
Het is niet de eerste keer dan Peter Verzijl in ons blad hardop nadenkt over de begrippen jin en jang. In dit nummer laat hij er opnieuw zijn gedachten over gaan en brengt ze in verband met buikdans en de healing tao.
In een vorig nummer beloofden we meer aandacht te zullen besteden aan buikdanskostuums. Rosanne Pouw maakt een groot deel van haar buikdanskleding zelf. Voor wie dat ook wil doen, zet ze de handigste websites op een rij.
Dit jaar is het 100 jaar geleden dat Mata Hari stierf voor het vuurpeloton. Het ballet “Mata Hari” van Het Nationale Ballet is een mooi voorbeeld van hoe deze artieste uit Leeuwarden nog steeds inspireert tot nieuwe kunst.
Het is intussen bijna een traditie geworden in dit blad: een sfeervolle impressie van het gala van het festival “From Cairo with Love” in Amsterdam.
We sluiten af met een column van Marieke van Beek. Is sexy zijn nu wel of niet een talent?
Dit is de laatste keer dan Raqs wa Risala in de huidige vorm verschijnt, maar niet de laatste keer dat je van ons zult horen. Via onze weblog houden we je op de hoogte van interessante ontwikkelingen, achtergronden en producten.
Het afgelopen jaar zijn we steeds meer te weten gekomen over de goede effecten van buikdansen. Buikdansdocenten ervaren ze, hun leerlingen, jong en oud, merken het en ook steeds meer wetenschappers vinden de effecten in hun onderzoek.
In dit nummer van Raqs wa Risala opnieuw aandacht voor het onderwerp. Marjan Kleinen struinde het internet af en vond antwoorden op de vraag of buikdansen goed voor je is. En Marika Tiggemann en haar collega’s vonden dat sommige dansvormen wel en andere juist niet goed zijn voor een positief zelfbeeld bij vrouwen.
Uiteraard hebben we ook nu weer een mooi interview met een ervaren danseres. Roos Belinfante experimenteert er vrolijk op los en blijft daarbij toch zichzelf.
Is er een leeftijdsgrens voor buikdans? Peter Verzijl was er nieuwsgierig naar en vroeg het aan docenten Linda Kerker en Rebecca van Veen en hun leerlingen van dertig tot drieënzeventig jaar.
En dan is er nog tarab. Een belangrijke ervaring, een belangrijk begrip in de oriëntaalse dans. Peter Verzijl interviewde docentes Sena en Karin van der Knoop over hun gespecialiseerde trainingen. Karin gaat er in haar naschrift bij het interview nog dieper op in.
Buikdansen is goed voor lichaam en geest. Ook mensen met psychiatrische problemen kunnen er baat bij hebben. Peter Verzijl sprak hierover met de gespecialiseerde docente Ilona Hol en enkele van haar cursisten.
Onszelf beter voordoen dan we zijn. We hebben allemaal wel eens die neiging. Van tijd tot tijd leidt dat tot hilarische resultaten.
In dit nummer besteden we weer eens aandacht aan buikdanskostuums. Met een pleidooi voor meer kleurbewustzijn onder danseressen. Verder heeft de redactie van Raqs wa Risala het plan opgevat om interessante websites over het zelf maken van kostuums te onderzoeken. In dit nummer de eerste aflevering van een nieuwe serie.
We sluiten af met het derde en laatste deel van het buikdansfeuilleton “Goud of geluk”. Wat zal het worden voor de danseressen Elisa en Natalya?
Het is niet de eerste keer dat er in Raqs wa Risala wordt gepleit voor eenvoud in de oriëntaalse dans. Danseres Sena is van mening dat eenvoud essentieel is voor de verdere ontwikkeling van de dans. Maar eenvoud is iets heel anders dan eenvoudig.
Ben jij een echte buikdanseres of is buikdans voor jou niet meer dan een hobby? Peter Verzijl heeft een vragenlijst opgesteld waarmee je dat zelf kunt testen.
A zeggen en B doen. Dat zie je regelmatig op internet, op dvd’s en bij buikdansvoorstellingen. Met als gevolg veel ‘klassieke’ buikdans die niet klassiek is en baladi die geen baladi is. Waarom doen we dat toch?
In dit nummer ook het tweede deel van ons buikdansfeuilleton. Danseres Elisa werkt zich behoorlijk in de nesten, daarbij geholpen door collega Natalya.
Tot slot is er aandacht voor buikdansmuziek. Van het label ARC Music, de thuishaven van Hossam Ramzy, Emad Sayyah en Bashir Abdel ‘Aal.
Voor danseres Agnes zijn leven en dans één geheel. In Raqs wa Risala 46 een interview met deze danseres, die eerst haar grote droom in duigen zag vallen, maar uiteindelijk toch kon laten uitkomen. Over haar balletachtergrond en haar toekomstplannen. De Rotterdamse Buikdansroute is al gestart.
Else Kok heeft een prachtig Frans boek ontdekt, waarin wordt verteld over iedereen die in de jaren 1930-1970 in het Midden-Oosten maar enigszins bekend is geweest op het gebied van kunst of politiek. Vooral de illustraties zijn een lust voor het oog. De buikdanseressen worden vertegenwoordigd door Taheya Carioca en Samia Gamal.
In de vorige Raqs wa Risala konden we zien wat het betekent om een buikdanseres te zijn van het ‘gefragmenteerde’ of het ‘behoeftige’ type. Nu komen het opgetilde, het samengedrukte en het rigide type aan bod. Hoe herken je zo’n type bij jezelf en wat kun je met die kennis bij de dans?
In de beklemmende film “Go With Peace, Jamil” speelt ‘danseres Yasmina’ maar een kleine rol. Jammer voor ons, maar de film is de moeite waard.
Af en toe verschijnt er in Raqs wa Risala een recensie van een Engelse roman over een buikdanseres. Nu blijkt ook Nederland te beschikken over talent voor het schrijven van buikdansromans. In deze Raqs wa Risala het eerste deel van een oriëntalistische fantasie over een ondernemende vrouw in een oosters avontuur.
Ook fotograaf Ronnos is van de partij met een selectie uit de reportage die hij schoot tijdens het festival “From Cairo with Love” van afgelopen oktober. Zijn foto’s zijn voor de gelegenheid door het fantasieverhaal heen geweven.
Mooie feestdagen en veel dansplezier in het nieuwe jaar.
Eruit halen wat erin zit. Dat wil danseres Mouna met haar lessen en met de optredens van haar dansgroep. In een interview in deze Raqs wa Risala vertelt zij hoe zij zich daarvoor ook buiten de gebaande paden begeeft.
Verder in deze Raqs wa Risala vooral aandacht voor het lichaam en het imago van buikdansers en buikdanseressen. Rosanne Pouw vertelt ons bijvoorbeeld of het echt waar is dat je door buikdansen fitter wordt en kunt afvallen.
Peter Verzijl vergelijkt de manier waarop danseressen zich in het verleden presenteerden met hoe zij dat nu doen. Over hoe de sterke, onafhankelijke vrouw een behaagziek meisje is geworden.
In dit nummer ook het beloofde tweede deel over lichaamswerk. Deze keer gaat het over de verschillende karaktertypes die danseressen kunnen hebben en hoe je die kennis kunt gebruiken om beter in je vel te zitten en beter te dansen.
Met deze Raqs wa Risala duiken we het verleden in. Er is dit jaar een boek verschenen waarin de geschiedenis wordt beschreven van de oriëntaalse dans in Egypte van 1760 tot 1870. Het werpt een heel ander licht op de dans die wij nu kennen.
Een ander stukje geschiedenis is te zien in de herleving van de balletten van de Ballets Russes, met zoveel mogelijk de originele choreografieën. Voor ons is Scheherazade het interessants. En de doorgeschoten fantasieën van westerse fotografen aan het begin van de twintigste eeuw komen aan bod.
Ook het heden ontbreekt in dit nummer niet. Zo vertelt Luna of Cairo ons ongezouten wat zij vindt van buikdanswedstrijden. Met daarbij veel tips voor als je zo’n wedstrijd wilt winnen.
Gevoel is één van de essentiële elementen van de oriëntaalse dans, met tarab als hoogtepunt. Peter Verzijl volgde opnieuw een workshop bij Sena en is opnieuw enthousiast.
Met gevoelens kun je ook in de knoop raken. Vaak ongemerkt hebben niet geuite emoties invloed op ons leven en onze dans. In dit nummer van Raqs wa Risala daarom een uitgebreid artikel over lijfwerk voor buikdanseressen.
Begin februari heeft buikdansend Nederland afscheid moeten nemen van een van haar grote danseressen. Ada van der Wijngaart (Dunya) zal in onze herinnering blijven door haar persoonlijkheid en door haar bijdrage aan de oriëntaalse dans.
In de vorige Raqs wa Risala waren danseressen aan het woord over de relatie tussen buikdans en theater. Dat heeft Marjan Kleinen geïnspireerd om het onderwerp verder uit te diepen. In dit nummer de eerste resultaten.
In de internationale buikdansgemeenschap is een nieuwe trend waarneembaar: het willen creëren van een eigen dansstijl. Luna of Cairo vertelt ons wat ze daarvan vindt.
Voor wie als artiest een eigen stijl ambieert, kan inzicht in de eigen sterktes en zwaktes geen kwaad. Maar zelfinzicht is lastiger dan je zou denken.
Over een eigen stijl gesproken: als er één danseres in de buikdansgeschiedenis een geheel eigen stijl had, dan was dat wel Souher Zaki. Bij Peter Verzijl staat zij op de lijst met favorieten. In deze Raqs wa Risala vertelt hij waarom.
Als je de hedendaagse speelfilms mag geloven stelt buikdans niet veel voor. En de danseressen al evenmin. Maar af en toe pakt dat gelukkig anders uit.
Ook in dit nummer aandacht voor muziek: Armeense liederen, die bedoeld zijn om naar te luisteren, maar die ook inspireren tot dans. De keuze is niet toevallig op Armeense muziek gevallen. In april van dit jaar zal wereldwijd worden herdacht dat precies 100 jaar geleden de genocide, die naar schatting tussen de één en anderhalf miljoen Armeniërs het leven heeft gekost, begon.